Przystań Yndzel Drawsko

Przystań „Yndzel” w Drawsku jest rezultatem turystycznej wizji rozwoju regionu, punktem postojowym dla wodniaków i ich zaplecza sprzętowego na odcinku Międzynarodowej Drogi Wodnej E70 z nowoczesną i innowacyjną infrastrukturą. Miejsce posiada stanowisko z umocnionym nadbrzeżem dla obsługi statku pasażerskiego o długości 20 m i maksymalnym zanurzeniem 1,5 m, miejsca do jednoczesnego swobodnego cumowania dla 30 średnich jednostek, punkty medialne na pomostach. W budynku przystani są sanitariaty, świetlica z kuchnią, kominkiem, na poddaszu znajdują się 2 pokoje (10 miejsc noclegowych) z wyjściem na taras dachu. Do dyspozycji turystów są kajaki, które wykorzystywane są nie tylko na Noteci, ale również na trasie stałych spływów kajakowych na rzece Miała. Teren mariny to również dwie plaże – na półwyspie i lądzie, boisko do piłki plażowej, miejsce na ognisko. Marina to przestrzeń otwarta dla turystów z kraju i zagranicy, amatorów wodnego wypoczynku, to również miejsce różnorodnych imprez rekreacyjno-sportowych.

Półwysep Yndzel

Drawski Yndzel od wieków stanowi najważniejsze miejsce dla mieszkańców sołectwa. Legenda głosi, że przejeżdżający przez wieś książę litewski Jagiełło nie móc przedostać się do Sierakowa, ponieważ powódź zalała drogi, zwrócił się o pomoc do rodziny mieszkającej we wsi, aby ta przeprowadziła go najwyżej położoną drogą do celu. Na dowód wdzięczności Jagiełło nadał rodzinie swoje nazwisko, oraz pozwolił im dożywotnio korzystać z dobrodziejstwa Starorzecza Noteci. Rodzina Jagiełków (której ród istnieje do dnia dzisiejszego), prowadziła tam gospodarkę rybacką a później handel czyniąc tym samym dzisiejszy Yndzel centralnym punktem wsi Drawsko.

Amfiteatr

Wizytówką kulturalną są Dni Gminy Drawsko ze sztandarową imprezą Odlotowym Festynem Grzybowym „Ryby, grzyby, las wokół nas” promującym walory środowiska naturalnego, w tym zwłaszcza grzyby i runo leśne. Dni Gminy Drawsko, to również część sportowa z cyklicznym już Samorządowym Turniejem Wsi angażującym sołectwa gminy w rywalizację rekreacyjno-sportową i Turniejem Samorządowców Powiatu Czarnkowsko-Trzcianeckiego w piłkę nożną. Z sukcesem kontynuowany jest przez poszczególne miejscowości cykl „Lato w Puszczy Noteckiej”, podkreślający folklor i tradycje regionu.

Boisko trawiaste w Drawsku

Boisko sportowe na którym rozpoczęła się przygoda z piłką Jakuba Modera – mieszkańca Drawska, zawodnika reprezentacji Polski, którego kariera sportowa w chwili obecnej doprowadziła do angielskiego klubu „Brighton & Hove Albion F.C.”. Z Drawska pochodzi również Justyna Baumgart – sportsmenka mająca na swoim koncie liczne sukcesy w niemieckiej Lidze Piłki Nożnej Kobiet w Klubie „FC Nürnberg”.

Świetlica wiejska

Józef Noji - stolarz z Pęckowa, olimpijczyk z Berlina. Noji do czasu wybuchu wojny 10-krotnie reprezentował barwy narodowe w meczach międzypaństwowych, 10-krotnie także zdobył tytuł mistrza: 5000 m (1935-1939), 10000 m (1936), przełaj (1936-1939) i 2-krotnie był rekordzistą Polski: 5000 m (7 sierpnia 1936 Berlin) i w sztafecie 4×1500 m (28 czerwca 1939 Warszawa). W igrzyskach olimpijskich w 1936 roku w Berlinie zajął 5 miejsce w biegu na 5000 metrów i 14 miejsce w biegu na 10000 metrów. Wynik uzyskany na igrzyskach był jednocześnie rekordem życiowym Nojiego.

W czasie okupacji Noji włączył się w nurt walki podziemnej. Aresztowany 18 września 1940 w Warszawie, po 9-miesięcznym pobycie na Pawiaku przewieziony został (24 lipca 1941) do Oświęcimia, gdzie otrzymał numer obozowy 18535. Zginął tam 15 lutego 1943 rozstrzelany pod ścianą śmierci bloku XI za próbę wysłania grypsu.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych (16 czerwca 1944) i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami (20 listopada 1944).

Samorząd Gminy Drawsko w swoich działaniach pamięta o Józefie Noji, na którego cześć od 2019 roku organizowany jest Bieg im. Józefa Noji, trasą trójwieś Pęckowo-Drawski MłynDrawsko-Pęckowo, na dystansie ok. 10 km.

Źródło: www.olimpijski.pl

Świetlica wiejska

Sołtysem wsi Marylin jest Adam Tomasiak - wioślarz, członek reprezentacyjnej osady czwórki ze sternikiem, olimpijczyk z Montrealu (1976) i Moskwy (1980), brązowy medalista olimpijski z Moskwy. Reprezentant Warmii Olsztyn, Zawiszy Bydgoszcz i Polonii Poznań. 9-krotny mistrz Polski w dwójce i czwórce ze sternikiem oraz w ósemce (1974-1983), był przez wiele lat członkiem reprezentacyjnej osady czwórki ze sternikiem, która zdobyła brązowy medal w Moskwie (1980) i szykowała się do kolejnego sukcesu olimpijskiego w Los Angeles (1984).

Bogusława Kozłowska-Tomasiak - żona olimpijczyka Adama Tomasiaka, wioślarka z Poznania, olimpijka z Montrealu (1976) i Moskwy (1980). Trzykrotna mistrzyni Polski (1973-1975), była też brązową medalistką ME w czwórkach podwójnych w Moskwie (1973). Finalistka i uczestniczka MŚ w Lucernie (1974 ) – 6 m. i Nottingham (1975 ) – 8 m.

Źródło: www.olimpijski.pl

Jezioro Moczydło i Park Rybny

Ścieżka edukacyjno-przyrodnicza o długości 600 m. wokół urokliwego Jeziora Moczydło w Marylinie. W naturalnej scenerii poznajemy niezwykłe, podwodne życie ryb. Wzdłuż ścieżki postawiono 15 modeli ryb słodkowodnych z opisami: lin, okoń pospolity, węgorz europejski, płoć, sandacz pospolity, karaś pospolity, kleń, leszcz, brzana pospolita, sum pospolity, boleń pospolity, jaź, miętus pospolity, karp sazan, szczupak pospolity. Ryby mają wielkość rekordów wędkarskich. Na trasę zapraszamy wszystkie dzieci, młodzież, dorosłych, tych, którzy lubią wędkować, ale nie tylko, bo spacer w takim otoczeniu to „czysta przyjemność”. Uzupełnieniem oferty ścieżki jest boisko do koszykówki i siatkówki plażowej, plac zabaw oraz wiata rekreacyjna.

Park Grzybowy w Piłce

To miejsce edukacji przyrodniczej połączone ze świetną zabawą, prawdziwym odpoczynkiem i niesamowitymi wrażeniami. Ścieżka edukacyjno-przyrodnicza o powierzchni 1 ha, w otoczeniu lasów Puszczy Noteckiej, przy której spotkać można 16 olbrzymich, barwnych i różnorodnych gatunków grzybów oraz zwierzęta leśne. Turysta zobaczy tutaj muchomory, kanie, smardze, koźlarze, kurki, podgrzybki, twardzioszka, czerwidłaka pospolitego, maślaki, gąski, rydze i okazałego borowika. Każdy odwiedzający może je dotknąć i pod rozłożystym kapeluszem zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie. Podczas spaceru, w leśnym zaciszu, na wzgórzu, pomiędzy drzewami spotkać można Króla Puszczy - okazałego jelenia, a nieco dalej – zerkającego na przechodniów dzika. Tablice informacyjne dają możliwość samodzielnego zwiedzania ścieżki przez indywidualnych turystów, bo pełnią one rolę „przewodnika grzybowego”. Odpoczynek na ścieżce zapewniają drewniane altanki oraz przydrożne ławeczki. Na najmłodszych czekają muchomorkowe domki oraz plac zabaw, gdzie można dać upust dziecięcej energii.

Park Dworski

Park dworski z 1 poł. XVIII wieku, przekształcony w XIX i XX wieku, przy dawnym nadleśnictwie, naturalny, o swobodnym charakterze z okazami starych drzew głównie rodzimych gatunków: dębów, lip, świerków, jesionów, modrzewia. Na terenie parku znajdują się dworek – dawna nadleśniczówka i budynki gospodarcze. Obiekt utrzymywany w stanie dostatecznym, w ostatnich latach dokonano wymiany stolarek okiennych i remontu pokrycia dachowego. Własność prywatna. Powierzchnia dworku wraz z parkiem wynosi około 3 ha, w tym zadrzewienia około 1 ha. Wewnątrz parku znajdują się aleje: grabowa, kasztanowa i jesionowa. Za bramą wjazdową znajduje się grupa 8 dębów bezszypułkowych, stanowiących pomnik przyrody. Największy z nich został posadzony około 1772 r. i kojarzony jest z datą pierwszego rozbioru Polski. Inny dąb posadzony został w myśl upamiętnienia daty 1806, w którym to wojska napoleońskie wkroczyły do ziem polskich. Pozostałe okazy dębów posadzono około 1870 roku.